De combinatie van de toenemende drang om de kosten voor gezondheidszorg te verlagen, de voorkeur van consumenten voor thuiszorg of zorg in een meer residentiële omgeving, en de mogelijkheid om zorg op een flexibele en mobiele manier te leveren, heeft geleid tot een versnelling in de sluiting en herbestemming van traditionele SNF's voor alternatieve doeleinden. Dit alles leidt tot incidentele toegangsproblemen voor bewoners, zelfs in staten waar een overschot aan bedden is of waar een moratorium op nieuwbouw geldt.
Waarom zien we een versnelling van sluitingen en verkopen? Ten eerste willen exploitanten en kapitaalverschaffers nieuwe faciliteiten bouwen met een kortere verblijfsduur en een hogere zorgcapaciteit om in te spelen op ACO's en ontslagbronnen die op zoek zijn naar capabele netwerkpartners die het risico op heropnames verminderen. Ten tweede zijn er in bepaalde markten mogelijkheden om een faciliteit te herpositioneren voor begeleid, zelfstandig of gecombineerd gebruik. Dit geldt met name voor markten met een overschot aan bedden die zich in demografisch gezien bijzonder gunstige locaties bevinden. Ten derde, en als bijproduct van het bovenstaande, kunnen exploitanten de waarde van bedden met een certificaat van noodzaak te gelde maken in markten met een tekort aan bedden.
Er is echter tegenwind aan het ontstaan op het gebied van regelgeving. Onlangs meldde de Boston Globe in een artikel met de kop"As Nursing Homes Close, Residents Scramble To Find Alternatives" (3/23/15) dat SNF's, in tegenstelling tot ziekenhuizen, geen openbare kennisgeving en hoorzitting hoeven te doorlopen om te sluiten. Het volstaat om een sluitingsplan in te dienen bij het Department of Public Health (DPH) en het DPH hiervan vooraf op de hoogte te stellen. Onlangs heeft Massachusetts wetgeving aangenomen die een dergelijke hoorzitting verplicht stelt, maar de voorschriften om deze wet te handhaven moeten nog worden geïmplementeerd. Na vele jaren van overbezetting, moratoria en lage Medicaid-tarieven zou het inderdaad ironisch zijn als een inkrimping van het aantal beschikbare bedden nieuwbouw aantrekkelijker maakt voor investeerders. Wat de toekomst ook brengt, het is redelijk waarschijnlijk dat toezichthouders sluitings- en herpositioneringsprojecten zorgvuldiger zullen volgen om de toegang tot SNF-bedden te waarborgen, waarbij mogelijk voorwaarden voor sluiting of verhuizing worden ingevoerd die van invloed zullen zijn op de strategieën van exploitanten in een veranderende en onzekere vergoedingsmarkt.