South Carolina stelt nieuwe wet telegeneeskunde vast: Wat u moet weten

Nikki Haley, gouverneur van South Carolina, heeft op 3 juni 2016 de South Carolina Telemedicine Act(S.B. 1035) in wet omgezet, waarin nieuwe praktijknormen voor telegeneeskunde in de Palmetto State zijn vastgelegd. Voorafgaand aan de wet waren de South Carolina Code § 40-47-113 en de South Carolina Board of Medical Examiners' 2015 Advisory Opinion on Telemedicine en 2013 Advisory Opinion on Establishment of Physician-Patient Relationship as Prerequisite to Prescribing Drugs de leidraad.

De wet creëert een nieuwe sectie in de South Carolina Code (§40-47-37). Het is over het algemeen consistent met de bestaande richtlijnen van de Raad, maar sommige bepalingen van de wet kunnen vereisen dat de Raad zijn bestaande richtlijnen herziet of aanvult voor zover de eerdere richtlijnen in strijd zijn met de wet. Het voorstel wijzigt ook enkele formuleringen in artikel 40-47-20 (definities) en artikel 40-47-113 (arts-patiëntrelatie en voorschrijven). Geïnteresseerde telegeneeskundebedrijven en zorgaanbieders die telegeneeskundediensten willen aanbieden in South Carolina moeten de nieuwe wet doornemen en hun beleid en processen dienovereenkomstig aanpassen.

Hoogtepunten van het nieuwe statuut zijn onder andere de volgende:

• Telegeneeskunde. Telegeneeskunde wordt gedefinieerd als "de beoefening van de geneeskunde met behulp van elektronische communicatie, informatietechnologie of andere middelen tussen een vergunninghouder op de ene locatie en een patiënt op een andere locatie met of zonder tussenkomst van een arts". Deze definitie vereist op het eerste gezicht niet expliciet synchrone interactieve audio-video communicatietechnologie. Licentiehouders moeten echter technologie gebruiken die voldoende is om een nauwkeurige diagnose te stellen en de patiënt te behandelen in overeenstemming met de toepasselijke zorgstandaard.
• Vergunning. Een arts die van plan is om via telegeneeskunde geneeskunde uit te oefenen in South Carolina moet beschikken over een geldige, actuele medische vergunning van South Carolina.
• Arts-patiëntrelatie. Een arts kan een geldige arts-patiëntrelatie uitsluitend via telegeneeskunde tot stand brengen zonder dat een persoonlijk onderzoek nodig is. Deze bepaling van de wet is in overeenstemming met de bestaande adviezen van het College en codificeert deze in de wet.
• Zorgstandaard. Een arts die zorg levert via telegeneeskunde moet zich houden aan dezelfde zorgstandaard als bij het leveren van persoonlijke diensten.
• Telemedische onderzoeken. Een arts die uitsluitend via telegeneeskunde een arts-patiëntrelatie aangaat, moet:
  • Zich houden aan de huidige normen voor praktijkverbetering en het monitoren van resultaten en op verzoek van het bestuur rapporten met dergelijke informatie verstrekken.
  • Een evaluatie uitvoeren voorafgaand aan de diagnose en/of behandeling van de patiënt met behulp van technologie die voldoende is om een nauwkeurige diagnose te stellen en de patiënt te behandelen. Als alternatief kan de arts een bevoegde zorgverlener gebruiken als een telepresentator aan de patiëntzijde om de fysieke bevindingen te verschaffen die de arts nodig heeft voor een adequate beoordeling. Een eenvoudige vragenlijst zonder passende evaluatie is verboden.
  • Controleer de identiteit en locatie van de patiënt en wees bereid om de patiënt te informeren over de naam, locatie en professionele referenties van de zorgverlener.
  • Een diagnose stellen door het gebruik van geaccepteerde medische praktijken, die de anamnese van de patiënt, evaluatie van de mentale status, lichamelijk onderzoek en de juiste diagnostische en laboratoriumtests in overeenstemming met de toepasselijke zorgstandaard kunnen omvatten.
  • Zorg voor de beschikbaarheid van de juiste nazorg.
  • Met de patiënt de waarde van een medisch eerstelijnsgezondheidszorgcentrum (niet gedefinieerd in de wet) bespreken en, als de patiënt daarom vraagt, hulp bieden bij het identificeren van beschikbare opties voor een medisch eerstelijnsgezondheidszorgcentrum.
• Voorschrijven op afstand. Voorschrijven op afstand zonder voorafgaand persoonlijk onderzoek is toegestaan, met de volgende beperkingen:
  • Een arts mag geen arts-patiëntrelatie aangaan via telegeneeskunde om medicatie voor te schrijven wanneer een lichamelijk onderzoek noodzakelijk is voor de diagnose van de patiënt.
  • De arts die gereguleerde stoffen voorschrijft via telegeneeskunde moet voldoen aan alle relevante federale en staatswetten, inclusief maar niet beperkt tot deelname aan het South Carolina Prescription Monitoring Program en de Ryan Haight Act.
  • Recepten en leefstijlmedicijnen (waaronder erectiestoornissen) uit Bijlage II en Bijlage III zijn niet toegestaan, tenzij specifiek toegestaan door het bestuur.
  • Het voorschrijven van abortusmiddelen is niet toegestaan.
• Patiëntendossiers. De arts moet een dossier van de zorg voor de patiënt aanleggen en bijhouden dat voldoet aan de staats- en federale vereisten. De dossiers moeten tijdig toegankelijk worden gemaakt voor de patiënt en andere behandelaars wanneer hier rechtmatig om wordt gevraagd.
• Opleiding telegeneeskunde. Elke andere persoon die betrokken is bij een telegeneeskunde-ontmoeting moet getraind zijn in het gebruik van de telegeneeskunde-apparatuur en bekwaam zijn in de bediening ervan.

De South Carolina Telemedicine Act is niet de enige recente ontwikkeling op het gebied van telegeneeskunde in South Carolina. Vorige maand stemde de wetgevende macht tegen het veto van gouverneur Haley over de "Eye Care Consumer Protection Law", die het voorschrijven van brillen en contactlenzen op basis van oogmetingen op afstand verbiedt.

Oorspronkelijk was dit bericht een waarschuwing aan de leden van de praktijkgroep Gezondheids- en informatietechnologie van de American Health Lawyers Association (AHLA). Het verschijnt hier met toestemming. Ga voor meer informatie naar AHLA's website.