CARES Act – Gevolgen voor werknemerspensioenregelingen – Bijgewerkt op 15 mei 2020

De Coronavirus Aid, Relief, and Economic Security Act (de "CARES Act"), die op 27 maart 2020 door de president werd ondertekend, bevat verschillende bepalingen die van invloed zijn op de pensioenregelingen van werkgevers.

Uitbreiding van opname- en leenrechten

De CARES Act biedt deelnemers extra mogelijkheden om toegang te krijgen tot fondsen uit de pensioenregelingen van hun werkgever. Meer specifiek:

• Nieuwe mogelijkheid om tijdens dienstverband geld op te nemenDe CARES Act machtigt in aanmerking komende pensioenregelingen (zoals gedefinieerd in de Internal Revenue Code ("Code") artikel 402(c)(8)(B), met inbegrip van door werkgevers gesponsorde 401(k)-, 403(b)- en overheidsplannen 457(b)), om "gekwalificeerde personen" toe te staan geld op te nemen (wat wij "coronavirusgerelateerde uitkeringen" noemen) van hun pensioenrekening. Hier zijn de belangrijkste punten:
  
  
  • De groep van in aanmerking komende ontvangers is vrij breedDe volgende personen komen in aanmerking als "Gekwalificeerde personen”, zowel voor het nieuwe recht op opname als voor de hieronder besproken leningsverlichting:
    • Iemand bij wie door middel van een door de Centers for Disease Control and Prevention (de "CDC") goedgekeurde test de diagnose coronavirus (SARS-CoV-2) of coronavirusziekte (COVID-19) is gesteld;
    • Iemand wiens echtgenoot of persoon ten laste (zoals gedefinieerd in Code Section 152) door middel van een door het CDC goedgekeurde test is gediagnosticeerd met een dergelijk virus of een dergelijke ziekte; of
    • Iemand die nadelige financiële gevolgen ondervindt als gevolg van (i) quarantaine, verlof of ontslag, of een vermindering van de werkuren als gevolg van een dergelijk virus of een dergelijke ziekte, (ii) het onvermogen om te werken vanwege een gebrek aan kinderopvang als gevolg van een dergelijk virus of een dergelijke ziekte, (iii) sluiting of beperking van de openingstijden van een bedrijf dat eigendom is van of wordt geëxploiteerd door de persoon als gevolg van een dergelijk virus of een dergelijke ziekte (deze clausule (iii) is in wezen van toepassing op zelfstandigen en eigenaars-werknemers), of (iv) andere factoren zoals bepaald door de minister van Financiën.

    De eerste twee punten vereisen niet dat werknemers nadelige financiële gevolgen ondervinden als gevolg van de diagnose (hoewel dit in deze gevallen wel kan worden verondersteld). Het derde punt moet ruim worden geïnterpreteerd – werknemers die bijvoorbeeld met verlof zijn gestuurd, zijn ontslagen of minder uren werken als gevolg van de algemene economische neergang veroorzaakt door het virus, en daardoor nadelige financiële gevolgen ondervinden, komen in aanmerking voor een uitkering in verband met het coronavirus.  Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld werknemers die met verlof worden gestuurd of worden ontslagen als gevolg van een inkrimping van het personeelsbestand of de sluiting van een fabriek die al was gepland vóór de marktdaling als gevolg van het virus. 

    Beheerders van pensioenregelingen mogen uitsluitend vertrouwen op de verklaring van een werknemer dat hij aan een van de bovenstaande voorwaarden voldoet om te bepalen of hij in aanmerking komt voor een uitkering. Wij raden werkgevers aan om in overleg met hun pensioenadministrateurs een verklaring (schriftelijk of elektronisch) op te stellen als onderdeel van hun administratieve proces.
    
    

  • Uitkeringen zijn slechts voor een beperkte periode beschikbaar. Uitkeringen in verband met het coronavirus zijn alleen beschikbaar van 1 januari 2020 tot en met 31 december 2020.  De gevolgen van de terugwerkende kracht zijn niet duidelijk. Vermoedelijk is dit om gekwalificeerde personen die eerder dit jaar een uitkering hebben ontvangen, in staat te stellen om een deel van de belastingvoordelen en het terugbetalingsrecht (zoals hieronder besproken) met betrekking tot die uitkering te ontvangen. Er is echter meer duidelijkheid nodig van de Internal Revenue Service over dit punt.
    
    
  • Het is toegestaan. Door werkgevers gesponsorde pensioenregelingen zijn niet verplicht om dit soort uitkeringen toe te staan.  Als zij deze uitkeringen willen aanbieden, moet de regeling (i) worden gewijzigd tegen het einde van het planjaar dat begint op of na 1 januari 2022 (met een extra uitstel van twee jaar voor overheidsregelingen) en (ii) worden uitgevoerd in overeenstemming met de wijziging op en na de ingangsdatum van de wijziging (in deze samenvatting aangeduid als de "wijzigingsvereisten").
    
    
  • Opname beperkt tot $ 100.000. Het totale bedrag aan uitkeringen in verband met het coronavirus dat een deelnemer ontvangt uit alle regelingen die worden beheerd door de sponsor van de regeling en de leden van de door hem gecontroleerde groep, mag voor een belastingjaar niet meer bedragen dan $ 100.000. Sponsors van regelingen die deze bepalingen toepassen, kunnen een lagere limiet vaststellen en/of de subrekeningvolgorde bepalen die van toepassing is op deze uitkeringen.
    
    
  • Niet onderworpen aan 10% accijns op vervroegde opname. Uitkeringen in verband met het coronavirus zijn niet onderworpen aan de 10% accijns op vervroegde uitkeringen krachtens Code Section 72(t).
    
    
  • De gevolgen voor de inkomstenbelasting kunnen worden uitgesteld. Tenzij de persoon ervoor kiest om hiervan af te zien, moet het bedrag van elke uitkering in verband met het coronavirus dat anders zou worden opgenomen in het inkomen voor het belastingjaar waarin het wordt gedaan, evenredig worden opgenomen over de periode van drie belastingjaren, te beginnen met het jaar waarin de uitkering wordt gedaan.   We verwachten dat het plan zoals gewoonlijk een formulier 1099-R zal uitgeven met betrekking tot het volledige uitkeringsbedrag, waarna de deelnemer de evenredige belasting over drie jaar moet claimen op zijn of haar persoonlijke belastingaangifte. Er is echter meer begeleiding nodig van de Internal Revenue Service om dit te bevestigen. 
    
    
  • De gevolgen voor de inkomstenbelasting kunnen worden beperkt door terugbetaling. Iedereen die een uitkering in verband met het coronavirus ontvangt, kan deze uitkering geheel of gedeeltelijk terugbetalen, in één keer of in meerdere termijnen, gedurende een periode van drie jaar die ingaat op de dag na ontvangst van de uitkering, door middel van een of meer bijdragen aan een in aanmerking komend pensioenplan (zoals hierboven gedefinieerd) waaraan anders een rollover-bijdrage zou kunnen worden gedaan.  Coronavirusgerelateerde uitkeringen die worden gedaan vanuit een in aanmerking komend pensioenplan (anders dan een IRA) worden behandeld alsof de persoon binnen 60 dagen na ontvangst van de uitkering een directe overdracht van de trustee heeft gedaan.  Met andere woorden, als de uitkering is gedaan vanuit de 401(k)-rekening vóór belasting van een werknemer en vervolgens wordt terugbetaald aan het 401(k)-plan, moet een dergelijke terugbetaling worden behandeld/gecodeerd als een rollover-bijdrage vóór belasting.
    
    De IRS heeft op 4 mei 2020 een FAQ gepubliceerd waarin staat dat terugbetaling wordt behandeld als een rollover-bijdrage en dat een plan dat anders geen rollover-bijdragen toestaat, geen terugbetaling van een CARES Act-uitkering hoeft toe te staan.  Als een plan geen terugbetaling toestaat, heeft de deelnemer nog steeds de mogelijkheid om de uitkering geheel of gedeeltelijk terug te betalen aan een IRA. Als een plan wel terugbetalingen toestaat, is het onbekend of de terugbetalingen voor alle doeleinden onder het plan worden behandeld als rollover-bijdrage aan het plan, bijvoorbeeld als rollovers op elk moment kunnen worden opgenomen, zou een terugbetaling van een CARES Act-uitkering op elk moment kunnen worden opgenomen.
    
    De veelgestelde vragen van de IRS van 4 mei 2020 geven ook aan dat als een deelnemer een uitkering uit hoofde van de CARES Act terugbetaalt, de betrokkene de daarmee verband houdende belastingen die hij al heeft betaald, terugkrijgt door een gewijzigde belastingaangifte of aangiften in te dienen en een teruggaaf te vragen met betrekking tot het bedrag van de uitkering dat in het inkomen van een vorig jaar is opgenomen.  
    
    
  • Niet in aanmerking voor rollover. Uitkeringen in verband met het coronavirus komen niet in aanmerking voor rollover. Daarom is de gebruikelijke vereiste van 20% federale inkomstenbelasting niet van toepassing.  

• Uitbreiding van planleningenDe CARES Act bevat gunstige bepalingen voor leningen die aan gekwalificeerde personen worden verstrekt uit gekwalificeerde regelingen, en wel als volgt:
  
  
  • Hogere limieten. Leningen uit gekwalificeerde werkgeversregelingen mogen over het algemeen niet hoger zijn dan het laagste van: (i) $ 50.000 (verminderd met het verschil tussen het hoogste uitstaande saldo van de lening(en) van de deelnemer, indien van toepassing, gedurende de voorgaande 12 maanden en het saldo onmiddellijk voorafgaand aan de datum waarop de lening is verstrekt) en (ii) 50% van het verworven saldo van de deelnemer.  Plan sponsors mogen nu leningen toestaan die worden verstrekt aan gekwalificeerde personen (zoals hierboven gedefinieerd) gedurende de periode van 180 dagen na de inwerkingtreding van de CARES Act, waarbij de limiet van $ 50.000 wordt gewijzigd in $ 100.000 en de limiet van 50% van het saldo wordt gewijzigd in 100% . Deze bepaling is toegestaan op voorwaarde dat aan de wijzigingsvereisten wordt voldaan.  Plan sponsors moeten hun plan documenten controleren om te bepalen of de limieten van de Code worden verwezen, in welk geval deze bepaling automatisch van toepassing zou zijn op het plan.
    
    
  • Vertragingen bij terugbetaling. Voor gekwalificeerde personen met uitstaande leningen, ongeacht of de lening al van kracht was op de datum van inwerkingtreding van de CARES Act of een nieuwe lening is die na de datum van inwerkingtreding is aangegaan:
    • De betalingen die verschuldigd zijn op dergelijke lening(en) tussen de datum van inwerkingtreding en 31 december 2020 kunnenmet 1 jaar worden uitgesteld.
    • De daaropvolgende aflossingen met betrekking tot dergelijke leningen worden op passende wijze aangepast om rekening te houden met de vertraging van één jaar in de vervaldata en de rente die tijdens deze vertraging is opgebouwd, en
    • Bij het bepalen van de looptijd van vijf jaar en de looptijd van de lening wordt geen rekening gehouden met de periode waarin de betalingen zijn uitgesteld.

Hoewel de CARES Act is opgesteld alsof pensioenfondsbeheerders verplicht zijn om uitstel van aflossing van leningen toe te staan, heeft de IRS op 4 mei een FAQ gepubliceerd waarin duidelijk wordt gemaakt dat dit een optionele maatregel is die een pensioenfondsbeheerder niet verplicht is toe te passen.  Bovendien heeft de CARES Act alleen de limieten voor leningen onder de Internal Revenue Code gewijzigd en niet onder ERISA, maar het DOL heeft in EBSA Disaster Relief Notice 2020-01 verduidelijkt dat leningen die binnen de limieten van de CARES Act vallen, niet in strijd zijn met ERISA.    

Vrijstelling van de vereiste minimumuitkeringen voor 2020 (alleen voor toegezegde-bijdrageregelingen)

De CARES Act bevat een bepaling op grond waarvan de vereiste minimumuitkeringen ("RMD's") uit toegezegde-bijdrageregelingen onder Code Section 401(a), 403(a) en 403(b) en overheidsregelingen onder 457(b) voor het kalenderjaar 2020 worden kwijtgescholden. Deze vrijstelling geldt ook voor RMD's die uiterlijk op 1 april 2020 moeten worden betaald voor personen die vorig jaar 70½ jaar zijn geworden, tenzij die betalingen vorig jaar al zijn gedaan.  Bedragen die in 2020 worden uitgekeerd en die anders RMD's voor 2020 zouden zijn geweest, komen echter niet in aanmerking voor directe rollover (hoewel indirecte rollover nog steeds mogelijk zou moeten zijn) en zijn niet onderworpen aan de federale bronbelasting van 20%.  De wijzigingsvereisten zijn van toepassing en een plan wordt niet geacht de uitkeringen te hebben verlaagd in strijd met Code Section 411(d)(6) door geen RMD's voor 2020 te hebben gedaan.

Vertragingen voor ERISA en andere deadlines voor plannen

De CARES Act breidt de bevoegdheid van het Ministerie van Arbeid uit om bepaalde deadlines uit te stellen overeenkomstig ERISA Sectie 518 in het geval van een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid die door de minister van Volksgezondheid en Human Services (HHS) wordt afgekondigd. Bovendien gaf de noodverklaring van de president van 13 maart 2020 op grond van de Robert T. Stafford Disaster Relief and Emergency Assistance Act de minister van Financiën de bevoegdheid om bepaalde belastinggerelateerde deadlines te verlengen.  Tot op heden hebben de IRS en het DOL richtlijnen uitgevaardigd die voorzien in de volgende verlengingen:

IRS

De IRS heeft bepaalde deadlines met betrekking tot plannen die na 1 april 2020 en vóór 15 juli 2020 vallen, verlengd tot 15 juli 2020. Dit omvat onder andere de deadlines voor: 

• Formulier 5500-aanmeldingen voor planjaren die eindigden in september, oktober of november 2019;
• Terugbetaling van leningen uit gekwalificeerde pensioenregelingen;
• De vijfjarige uitstel van erkenning van bepaalde aandelenopties voor werknemers als inkomen;
• Uitkeringen van uitstel boven de limiet van 402(g); en
• Verdeling van bijdragen in verband met mislukte non-discriminatietests.

Aanvullende informatie over de verlengingen van de IRS is te vinden in IRS Notices 2020-18 en 2020-23, en Revenue Procedure 2018-58.

DOL

Het DOL heeft, in overleg met de IRS en het ministerie van Volksgezondheid en Human Services, de deadline voor bepaalde deelnemers en plannen verlengd voor de periode die begint op 1 maart 2020 en eindigt 60 dagen na het einde van de nationale noodtoestand COVID-19 (de "uitbraakperiode") en heeft andere gerelateerde maatregelen verlengd.

Plan en plan fiduciaire deadlines

• Overzichten van deelnemersvoordelen;
• Overzicht van opgebouwde en verworven rechten voor beëindigde deelnemers; 
• Jaarlijkse financieringsberichten;
• Kennisgeving van vermindering van toekomstige opgebouwde uitkeringen (kennisgeving 204(h));
• Kennisgeving van opschorting van uitkeringen;
• Samenvattende planbeschrijvingen;
• Samenvatting van materiële wijzigingen;
• Black-outmeldingen;
• Kennisgevingen inzake gekwalificeerde standaardbeleggingsalternatieven (QDIA's);
• Informatie over kosten;
• 404(c) openbaarmaking voor door deelnemers gestuurde beleggingen; en
• Automatische inschrijvingsberichten.

Een planbeheerder wordt niet beschouwd als iemand die de voorwaarden van een plan met betrekking tot leningen of uitkeringen niet naleeft, wanneer het niet naleven van die voorwaarden uitsluitend te wijten is aan de COVID-19-uitbraak, de planbeheerder te goeder trouw en ijverig zijn best doet om aan de vereisten te voldoen en de planbeheerder een redelijke poging doet om eventuele procedurele tekortkomingen te corrigeren. Deze vrijstelling geldt niet voor vereisten met betrekking tot de verificatie van de echtgenoot, zoals de toestemming van de echtgenoot voor een uitkering. 

Individuele deadlines. De uitbraakperiode (zoals hierboven gedefinieerd) wordt buiten beschouwing gelaten bij het berekenen van de volgende deadlines:

• Periode van 30 dagen (of 60 dagen) om speciale inschrijving onder HIPAA aan te vragen;

• 60 dagen durende verkiezingsperiode voor COBRA-vervolgdekking;
  
  De datum voor het betalen van COBRA-premies (inclusief voor gekwalificeerde begunstigden van COBRA die vóór de COVID-19-uitbraak voor COBRA hebben gekozen);
  
  
• Periode van 60 dagen waarin een COBRA-gerechtigde begunstigde kennisgeving moet doen van een in aanmerking komende gebeurtenis of vaststelling van arbeidsongeschiktheid;
• De termijn waarbinnen een persoon een uitkeringsaanvraag kan indienen of beroep kan aantekenen tegen een negatieve uitkeringsbeslissing;
• De termijn waarbinnen een persoon een verzoek om een externe beoordeling kan indienen (of een verzoek om een externe beoordeling kan voltooien wanneer blijkt dat het verzoek onvolledig was); en 
• De datum waarop een collectieve ziektekostenverzekering een COBRA-keuzebericht moet verstrekken.
  
  Voorbeeld. Stel dat de uitbraakperiode eindigt op 29 juni 2020 (de 60e dag na het hypothetische einde van de nationale noodtoestand). Een werknemer wordt in maart 2020 ontslagen en verliest daardoor zijn actieve werknemersdekking.  De ontslagen werknemer ontvangt op 1 april 2020 een COBRA-keuzebericht. De uitbraakperiode wordt buiten beschouwing gelaten bij het bepalen van de COBRA-keuzeperiode van de persoon. De laatste dag van de COBRA-keuzeperiode van de persoon is 60 dagen na 29 juni 2020, namelijk 28 augustus 2020. 
  
  

Aanvullende informatie over deze verlengingen is te vinden in EBSA Disaster Relief Notice 2020-01 en in deze gezamenlijke kennisgeving: https://www.federalregister.gov/documents/2020/05/04/2020-09399/verlenging-van-bepaalde-termijnen-voor-deelnemers-aan-pensioenregelingen-en-begunstigden-die-getroffen-zijn. Pensioenfondsbestuurders moeten zich bewust zijn van deze verlengde termijnen voor zowel pensioenfondsen als individuen, aangezien zij pensioenfondsen beheren tijdens en na de COVID-19-noodsituatie.

Pensioenregelingverlichting

De CARES Act biedt beperkte steun voor pensioenregelingen van één werkgever, en wel als volgt:

• De minimaal vereiste bijdragen die in 2020 verschuldigd zijn, inclusief driemaandelijkse bijdragen, kunnen worden uitgesteld tot 1 januari 2021. Als de sponsor van het plan ervoor kiest om dergelijke bijdragen uit te stellen, moet de sponsor van het plan de rente op de uitgestelde bijdragen betalen tegen het effectieve tarief van het plan vanaf het moment dat de bijdrage oorspronkelijk verschuldigd was tot het moment waarop deze daadwerkelijk wordt betaald.
  
  
• Een plan kan ervoor kiezen om de berekende aangepaste financieringsdoelstelling (Adjusted Funding Target Attainment Percentage, AFTAP) voor het meest recente planjaar dat eindigt vóór 1 januari 2020 te gebruiken als AFTAP voor het planjaar dat begint in 2020 voor alle doeleinden van Code Section 436.  Voor kalenderjaarplannen is dit misschien niet zo belangrijk, aangezien de AFTAP voor 2020 van een kalenderjaarplan gebaseerd zal zijn op activa die zijn gewaardeerd op 1 januari 2020, vóór de neergang van de markt. Voor niet-kalenderjaarplannen kan dit echter een aanzienlijke verlichting betekenen.  Een plan met een planjaar dat eindigt op 31 maart zou normaal gesproken zijn AFTAP voor het planjaar dat begint op 1 april 2020 moeten bepalen op basis van de activawaarden van het plan op die datum. Een dergelijk plan zou in plaats daarvan zijn AFTAP kunnen blijven gebruiken zoals bepaald voor het vorige planjaar dat eindigde op 31 maart 2019, indien het dat wenst.  Ter herinnering: als de AFTAP van een plan onder de 80% daalt, gelden bepaalde beperkingen, zoals beperkingen op planwijzigingen die de uitkeringen verhogen en beperkingen op het bedrag van de uitkeringen die als eenmalige bedragen kunnen worden uitbetaald. Plan sponsors moeten met hun planactuarissen bespreken of ze hun AFTAP van het voorgaande jaar willen toepassen voor het planjaar dat in 2020 begint.   

In een FAQ van de Amerikaanse belastingdienst (IRS) van 4 mei 2020 wordt duidelijk gesteld dat pensioenregelingen, waaronder traditionele toegezegd-pensioenregelingen, cash balance-pensioenregelingen en beschikbare-premieregelingen, geen uitkeringen op grond van de CARES Act mogen verstrekken aan deelnemers die anderszins niet in aanmerking komen voor een uitkering op grond van de regeling (een pensioenregeling mag bijvoorbeeld geen uitkeringen op grond van de CARES Act verstrekken aan deelnemers die nog in dienst zijn).

Regels en vrijstellingen voor gezondheidsplannen

Dekking voor coronatests binnen en buiten het netwerk. Zoals besproken in ons vorige artikelover de Families First Coronavirus Response Act ("FFCRA"), vereist de FFCRA dat collectieve zorgverzekeringen coronatests dekken zonder dat er kosten worden doorberekend (d.w.z. eigen risico, eigen bijdragen of medeverzekering) aan de verzekerde tijdens de afgekondigde noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid.  De CARES Act verduidelijkt dat dit geldt voor diensten die worden uitgevoerd door zowel zorgverleners binnen als buiten het netwerk.  

Vergoedingsberekening voor dekking buiten het netwerk. Aangezien er geen vooraf overeengekomen tarief is met zorgverleners buiten het netwerk, voorziet de CARES Act in een speciale berekening voor het bepalen van het tarief dat aan zorgverleners buiten het netwerk wordt betaald voor coronatests.  Elke zorgverlener is verplicht om de 'contante prijs' voor dergelijke tests openbaar te maken op een voor het publiek toegankelijke website. Zorgverzekeraars zijn verplicht om zorgverleners buiten het netwerk tegen deze contante prijs te vergoeden, of om een tarief te bedingen dat lager is dan de contante prijs.  

• Versnelling van coronavaccins (zodra beschikbaar) als permanente kosteloze preventieve dienst.  De CARES Act versnelt het proces waarbij coronavaccins (zodra deze beschikbaar zijn) worden aangemerkt als een preventieve dienst die moet worden gedekt door niet-gegrandfatherde zorgverzekeringen zonder kosten voor de verzekerde, overeenkomstig de Affordable Care Act ("ACA"). In tegenstelling tot de dekkingsverplichting van de FFCRA (een tijdelijke verplichting om tests zonder eigen bijdrage te dekken tijdens de noodsituatie), zou dit een permanente dekkingsverplichting zijn.  Om als "preventieve dienst" te worden aangemerkt, vereist de ACA dat het vaccin een bepaalde aanbeveling krijgt van een gespecificeerde gezondheidsgerelateerde commissie of taskforce van de overheid, waarna de dekkingsverplichting in werking treedt bij het eerste planjaar dat een jaar na de datum van de aanbeveling begint. De CARES Act zou deze vereiste versnellen en dekking (zonder eigen bijdrage) vereisen binnen 15 dagen na de datum van de aanbeveling.  

• Tijdelijke vrijstelling voor telezorg en zorgverzekeringen met een hoog eigen risico. De CARES Act biedt een tijdelijke vrijstelling voor zorgverzekeringen met een hoog eigen risico (High Deductible Health Plans, HDHP's) die compatibel zijn met gezondheidsspaarrekeningen (Health Savings Accounts, HSA's). Op grond van de wet verliest een HDHP zijn HDHP-status niet als hij kosteloze telezorgdiensten aanbiedt aan verzekerden voordat het jaarlijkse eigen risico is voldaan.  Met andere woorden, HDHP's kunnen deelnemers aan de verzekering toegang bieden tot telezorgdiensten zonder dat de deelnemer in de kosten hoeft te delen, ongeacht of het eigen risico is bereikt, en deze deelnemers blijven in aanmerking komen voor het doen en ontvangen van bijdragen aan een HSA. Dit biedt aanzienlijke verlichting voor sponsors van verzekeringen die telezorgdekking willen bieden vanaf de eerste dollar, vóór het eigen risico, terwijl ze toch de HDHP-kwalificatiestatus willen behouden. Dit is slechts een tijdelijke vrijstelling.  Deze veilige haven geldt alleen voor planjaren die vóór 1 januari 2022 beginnen.

• Vergoedingen voor vrij verkrijgbare geneesmiddelen uit HSA's, FSA's en HRA's. Door een verbod van de ACA op te heffen, kunnen HSA's, flexibele uitgavenrekeningen voor gezondheidszorg ("FSA's") en vergoedingsregelingen voor gezondheidszorg ("HRA's") opnieuw de kosten van vrij verkrijgbare geneesmiddelen zonder recept vergoeden. Deze bepaling is van kracht voor uitgaven en bedragen die na 31 december 2019 zijn betaald.

Uitbreiding van de voordelen van het programma voor onderwijsondersteuning

De CARES Act breidt Code Section 127(c) uit om werkgevers in staat te stellen "onderwijsondersteuning" te bieden aan een werknemer, door werknemers te vergoeden voor gekwalificeerde studieleningbetalingen die de werknemer heeft gedaan of door dergelijke betalingen rechtstreeks aan de kredietverstrekker te doen.  In aanmerking komende studieleningen omvatten betalingen van hoofdsom of rente met betrekking tot leningen die de werknemer is aangegaan om "in aanmerking komende kosten voor hoger onderwijs" aan een "in aanmerking komende onderwijsinstelling" te betalen, zoals gedefinieerd in Code Section 221(d). 

De werknemer kan de eerste $ 5.250 van dergelijke betalingen in 2020 uitsluiten van het bruto-inkomen van de werknemer. De betalingen moeten betrekking hebben op een studielening die is aangegaan voor de opleiding van de werknemer (d.w.z. ze mogen niet betrekking hebben op studieleningen van het kind of de echtgenoot van de werknemer). Dit is een tijdelijke uitkering die alleen tot het einde van het jaar beschikbaar is.

De regels die al gelden voor onderwijsondersteuningsprogramma's onder Code Section 127 zullen ook van toepassing zijn op de nieuwe studieleningondersteuning, en omvatten de volgende vereisten:

• De betalingen mogen geen verband houden met het verstrekken van voordelen met betrekking tot cursussen of andere opleidingen op het gebied van sport, spel of hobby's.
• De werkgever moet een schriftelijk plan of programma opstellen waarin de uitkering wordt beschreven en de voorwaarden van het programma aan de in aanmerking komende werknemers meedelen.
• Het programma mag geen voorkeur geven aan hoogbetaalde werknemers (die in 2019 meer dan 125.000 dollar verdienden);
• Niet meer dan 5% van de voordelen van het programma mag worden uitgekeerd aan aandeelhouders of andere eigenaren; en
• Werknemers kunnen niet kiezen tussen de terugbetaling van studieleningen en andere belastbare voordelen (bijvoorbeeld studieleningen of extra salaris).

Voor meer informatie over de gevolgen van de coronapandemie voor personeelsbeloningen en beloningen voor leidinggevenden, klik hier. Om deze informatie rechtstreeks in uw inbox te ontvangen, klik hier en vul het formulier in.