COVID-19: 'Ziekenhuizen zonder muren' en 'Patiënten boven papierwerk' – Belangrijkste conclusies voor ziekenhuizen uit de aanvullende algemene ontheffingen van CMS

Op 30 maart 2020 kondigde het Centers for Medicare and Medicaid Services (CMS) aanvullende algemene vrijstellingen en tijdelijke wijzigingen in de regelgeving aan om het gezondheidszorgsysteem te helpen omgaan met de toename van het aantal patiënten als gevolg van de nieuwe coronavirusziekte (COVID-19). Als onderdeel van deze "ingrijpende" wijzigingen in de regelgeving staat CMS onder andere toe dat ziekenhuizen diensten buiten hun ziekenhuisgebouwen verlenen, in een poging om de ziekenhuiscapaciteit te vergroten via wat CMS "Hospitals Without Walls" (ziekenhuizen zonder muren) heeft genoemd. CMS heeft ook achttien ongekende algemene vrijstellingen van sancties afgegeven op grond van artikel 1877(g) van de Social Security Act, beter bekend als de wet op zelfverwijzing door artsen (Stark Law), die ziekenhuizen en andere zorgverleners meer flexibiliteit biedt om effectief te reageren op de COVID-uitbraak in de Verenigde Staten. CMS heeft deze flexibiliteit 'Patients Over Paperwork' genoemd. Dit artikel geeft een beknopt overzicht van de vrijstellingen van de Stark Law die beschikbaar zijn voor ziekenhuizen. Bekijk ook zeker Health Care Law Today voor een diepgaande analyse van de vrijstellingen van de Stark Law.

"Ziekenhuizen zonder muren"

Volgens de bestaande federale regels moeten ziekenhuizen intramurale diensten binnen de muren van het ziekenhuis verlenen om die diensten aan Medicare te kunnen factureren. De nieuwe tijdelijke noodregels staan ziekenhuizen echter toe om patiënten over te plaatsen naar andere instellingen, waaronder ambulante chirurgische centra, revalidatieziekenhuizen, hotels en slaapzalen, terwijl ze toch door Medicare worden vergoed voor ziekenhuisdiensten. Volgens de tijdelijke regels moeten ziekenhuizen die patiënten naar externe instellingen overplaatsen ervoor zorgen dat ze "voldoende controle en verantwoordelijkheid blijven uitoefenen over het gebruik van ziekenhuismiddelen bij de behandeling van patiënten, ongeacht of die behandeling in het ziekenhuis plaatsvindt of buiten het ziekenhuis op basis van afspraken".

CMS heeft ook de volgende wijzigingen in de regels en ontheffingen aangekondigd – met terugwerkende kracht vanaf 1 maart 2020 tot het einde van de COVID-19-noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid – die tot doel hebben meer flexibiliteit te bieden bij het verlenen van medische diensten buiten een ziekenhuisfaciliteit:

• Ziekenhuizen, onafhankelijke laboratoria en andere instanties kunnen COVID-19-tests uitvoeren bij mensen thuis, in verpleeghuizen en andere gemeenschapsvoorzieningen buiten het ziekenhuis. Daarnaast kunnen spoedeisende hulpafdelingen van ziekenhuizen nu patiënten testen en screenen op COVID-19 bij drive-through- en andere testlocaties buiten het ziekenhuis. Deze veranderingen zijn bedoeld om tegelijkertijd de toegang tot tests te vergroten en het risico op blootstelling van patiënten die naar ziekenhuizen reizen voor tests te verminderen.
• Ambulances mogen nu patiënten van elke plaats van herkomst vervoeren naar een bestemming die is uitgerust om de aandoening van de patiënt te behandelen in overeenstemming met de staats- en lokale EMS-protocollen (noodprotocollen). Deze nieuwe bestemmingen kunnen een veel breder scala aan locaties omvatten, waaronder ziekenhuizen voor spoedeisende hulp, gespecialiseerde verpleeginstellingen, gemeenschapscentra voor geestelijke gezondheidszorg, federaal erkende gezondheidscentra, artsenpraktijken, spoedeisende hulpcentra, ambulante chirurgische centra, elke locatie die dialyse diensten verleent buiten een instelling voor terminale nierziekten wanneer een instelling voor terminale nierziekten niet beschikbaar is, en de woning van de begunstigde.
• Chirurgische centra kunnen nu contracten afsluiten om ziekenhuisdiensten te verlenen aan overtollige patiënten, om zo extra capaciteit te creëren voor diensten die gewoonlijk door ziekenhuizen worden verleend, zoals kankerbehandelingen, traumachirurgie en andere essentiële operaties die niet zijn geannuleerd. Bovendien kunnen chirurgische centra zich tijdens de noodtoestand als ziekenhuizen registreren en factureren.
• Spoedeisende hulpafdelingen van ziekenhuizen kunnen gebruikmaken van telegezondheidsdiensten, die tegen dezelfde tarieven worden vergoed als persoonlijke diensten, om zieke patiënten te beoordelen. Deze veranderingen zullen helpen om overvolle spoedeisende hulpafdelingen te voorkomen, aangezien patiënten vanuit huis of andere locaties buiten het ziekenhuis kunnen worden beoordeeld.

"Patiënten boven papierwerk"

Naast de bovengenoemde vrijstellingen heeft CMS ongekende vrijstellingen van sancties onder de Stark-wet afgegeven voor verwijzingen en claims in verband met de COVID-19-uitbraak (gezamenlijk de Stark-wetvrijstellingen of vrijstellingen genoemd). Als gevolg hiervan hebben ziekenhuizen nu meer flexibiliteit om bepaalde artikelen en diensten te leveren in reactie op COVID-19, zonder bang te hoeven zijn voor sancties wegens niet-naleving van bepaalde Stark-wetvoorschriften. De Stark Law Waivers hebben terugwerkende kracht tot 1 maart 2020 en zijn van toepassing voor de duur van de nationale noodtoestand, met voorbehoud van een beperkte verlenging. In dit gedeelte worden enkele van de vrijstellingen voor ziekenhuizen belicht. Voor een diepgaande analyse van de volledige reikwijdte en toepasselijkheid van de Stark Law Waivers raden wij u aan onze eerdere blogpostover de tijdelijke algemene vrijstellingen van CMS te lezen.

Op grond van de Stark Law Waivers, die alleen van toepassing zijn op financiële relaties en verwijzingen die uitsluitend verband houden met "COVID-19-doeleinden" (zoals gedefinieerd door CMS), hebben ziekenhuizen meer flexibiliteit om bepaalde medische artikelen en diensten te leveren tijdens de COVID-19-noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid, zoals:

• Compensatie boven of onder de reële marktwaarde (FMV) – Ziekenhuizen kunnen boven of onder de FMV betalen voor het huren van apparatuur of kantoorruimte of voor het ontvangen van diensten van artsen (of vice versa). Volgens CMS kan een artsenpraktijk bereid zijn om benodigde apparatuur aan een ziekenhuis te verhuren of te verkopen tegen een prijs die lager is dan wat de praktijk aan een andere partij zou kunnen vragen, of kan een ziekenhuis gratis gebruik van medische kantoorruimte op het ziekenhuisterrein aanbieden om artsen in staat te stellen tijdige en gemakkelijke diensten te verlenen aan patiënten die naar het ziekenhuis komen maar geen intramurale of spoedeisende zorg nodig hebben.
• Uitbreiding van de capaciteit van ziekenhuizen die eigendom zijn van artsen – Ziekenhuizen die eigendom zijn van artsen kunnen tijdelijk hun aantal erkende bedden, operatiekamers en behandelkamers uitbreiden, en ambulante chirurgische centra die eigendom zijn van artsen kunnen ook tijdelijk worden omgevormd tot een ziekenhuis (zolang dit in overeenstemming is met het noodplan of pandemieplan van de staat) om de toename van het aantal patiënten tijdens de COVID-19-uitbraak op te vangen.
• Voordelen voor medisch personeel – Ziekenhuizen kunnen voordelen bieden aan hun medisch personeel, zoals dagelijkse maaltijden, wasservice of kinderopvang terwijl artsen in het ziekenhuis zijn en activiteiten uitvoeren die ten goede komen aan het ziekenhuis en zijn patiënten.
• Niet-geldelijke vergoeding – Ziekenhuizen kunnen bepaalde artikelen en diensten verstrekken in de vorm van een niet-geldelijke vergoeding, zoals permanente medische bijscholing met betrekking tot zorgprotocollen voor COVID-19-patiënten, isolatieverblijven of maaltijden voor de familie van een arts die tijdens zijn werk op de spoedeisende hulp van het ziekenhuis aan COVID-19 is blootgesteld, zonder het jaarlijkse maximum voor niet-geldelijke vergoedingen te overschrijden.
• Vrijstelling van schriftelijke vereiste – Ziekenhuizen mogen compensatieregelingen treffen voordat de vereiste schriftelijke documentatie van de regeling en de handtekeningen van de partijen beschikbaar zijn, mits aan alle andere vereisten van de toepasselijke uitzondering is voldaan. Volgens CMS vallen de volgende scenario's waarschijnlijk onder deze vrijstelling een arts verleent oproepdiensten aan een ziekenhuis voordat de regeling is gedocumenteerd en door de partijen is ondertekend, of een arts met chirurgische mogelijkheden in zijn praktijk levert maskers en handschoenen aan het ziekenhuis voordat de aankoopregeling is gedocumenteerd en door de partijen is ondertekend.

In haar aankondiging van de Stark Law Waivers heeft CMS bijna twintig voorbeelden gegeven van vergoedingen, doorverwijzingen of gedragingen die waarschijnlijk onder dergelijke vrijstellingen vallen. Voordat u een overeenkomst aangaat, raden wij u aan deze voorbeelden door te nemen en een lid van het Foley-team voor gezondheidszorg te raadplegen om er zeker van te zijn dat dergelijk gedrag onder een van de beschikbare vrijstellingen valt.

Neem voor meer informatie contact op met uw Foley-relatiepartner of de hieronder vermelde Foley-collega's. Voor aanvullende online bronnen die u kunnen helpen bij het volgen van de wereldwijde verspreiding van het coronavirus, kunt u terecht op de websites van het CDC en de Wereldgezondheidsorganisatie.

Foley heeft een multidisciplinair en multi-jurisdictioneel team samengesteld om te reageren op COVID 19. Dit team heeft een schat aan actuele bronnen voor cliënten samengesteld en is voorbereid om onze cliënten te helpen de juridische en zakelijke uitdagingen aan te gaan die de uitbraak van het coronavirus met zich meebrengt voor belanghebbenden in een groot aantal sectoren. Klik hier voor Foley's Coronavirus Resource Center om op de hoogte te blijven van relevante ontwikkelingen, inzichten en hulpmiddelen om uw bedrijf te ondersteunen in deze uitdagende tijd. Klik hier en verzend het formulier om deze inhoud rechtstreeks in uw inbox te ontvangen.