Gastcolumn: Deze documenten voor vermogensplanning kunnen van pas komen als uw studerende kind ziek wordt
Terwijl het land blijft worstelen met de vraag hoe Covid-19 onder controle te krijgen, zouden ouders moeten overwegen om een aantal belangrijke documenten voor hun studerende kinderen op te stellen. Dit is vooral belangrijk omdat ouders bepaalde beslissingen namens hun kinderen niet meer kunnen nemen zodra die 18 worden, en uit nieuwe gegevens blijkt dat jonge volwassenen harder door het virus worden getroffen dan we aanvankelijk dachten.
Hoewel kinderen van universiteitsleeftijd technisch gezien volwassenen zijn, zijn ze vaak nog steeds afhankelijk van hun ouders. Als ouders ervoor willen zorgen dat ze zonder tussenkomst van de rechter voor hun kinderen kunnen blijven zorgen, dan moeten ze overwegen om hun kinderen de volgende documenten voor vermogensplanning te laten opstellen: aanwijzing van een plaatsvervanger voor gezondheidszorg (ook wel gezondheidszorgvolmacht, volmacht voor gezondheidszorg of medische volmacht genoemd) en een duurzame volmacht.
Aanwijzing van een vertegenwoordiger voor gezondheidszorg
Door een vertegenwoordiger voor gezondheidszorg aan te wijzen, kan een kind van universiteitsleeftijd iemand (vaak een 'vertegenwoordiger' genoemd) machtigen om medische beslissingen te nemen namens het kind als het zelf niet in staat is om die beslissingen te nemen. Ook bevat het document meestal een machtiging op grond van de Health Insurance Portability and Accountability Act (ook wel HIPAA-verklaring genoemd), die zorgverleners toestaat om de gezondheidsinformatie van het kind aan de vertegenwoordiger bekend te maken.
Als een kind van universiteitsleeftijd geen vertegenwoordiger voor gezondheidszorg heeft aangewezen, moeten de ouders zich baseren op de staatswet om de juiste bevoegdheid/macht te krijgen. De wetgeving van Florida geeft bijvoorbeeld vaak een ouder van het kind de bevoegdheid om beslissingen over de gezondheidszorg voor het kind te nemen, maar dit kan problematisch zijn als het kind op een school buiten de staat zit wanneer hij of zij ziek wordt, of als de voorkeursbeslisser iemand anders is dan een biologische of adoptieouder (bijvoorbeeld een stiefouder, broer of zus, vriend, enz.).
Bovendien moeten kinderen van universiteitsleeftijd begrijpen dat, door een volmacht voor gezondheidszorg te ondertekenen die een brede HIPAA-machtiging bevat, hun plaatsvervanger informatie kan verkrijgen die zij liever privé houden (met inbegrip van, maar niet beperkt tot, informatie over drugs-/middelenmisbruik, geestelijke gezondheid, anticonceptie en gezinsplanning, tests op seksueel overdraagbare aandoeningen, enz. Om deze reden kan het kind overwegen om enkele beperkingen op te leggen aan de HIPAA-machtiging, zodat alleen bepaalde soorten informatie aan de vertegenwoordiger worden verstrekt.
Duurzame volmacht
Met een duurzame volmacht kan een kind van universiteitsleeftijd iemand (vaak een 'gevolmachtigde' genoemd) machtigen om namens het kind financiële beslissingen te nemen. De duurzame volmacht stelt de aangewezen gevolmachtigde vaak in staat om onder andere belastingaangiften te ondertekenen, toegang te krijgen tot bank- of effectenrekeningen, rekeningen te betalen (bijv. huur, nutsvoorzieningen, creditcards, enz.), wijzigingen aan te brengen in het financiële steunpakket van het kind en te helpen bij kwesties met betrekking tot studiebeurzen en/of collegegeld.
In Florida moet de duurzame volmacht bepalen dat de bevoegdheid onmiddellijk aan de gevolmachtigde wordt overgedragen zodra het kind het document heeft ondertekend, in plaats van het kind te laten verklaren dat de bevoegdheid pas wordt overgedragen wanneer het kind wilsonbekwaam wordt. Het is belangrijk dat het kind dit begrijpt, aangezien de meeste jongvolwassenen niet willen dat iemand anders (zelfs een ouder) financiële beslissingen voor hen neemt als ze niet wilsonbekwaam zijn.
Zonder een duurzame volmacht zou een ouder echter waarschijnlijk een door de rechtbank gecontroleerde voogdij moeten aanvragen om controle te krijgen over de financiën van het kind.
Concluderend kunnen ouders blijven hopen dat ze nooit gebruik hoeven te maken van de aanwijzing van hun kind als plaatsvervangend beslisser voor gezondheidszorg of van de duurzame volmacht, maar het is verstandig om deze voor het geval dat toch te regelen.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in het Tampa Bay Business Journal.
