De Empowering Athletes Act: een welkome mijlpaal in de verantwoordingsplicht van de amateursport
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in SportBusiness en wordt hier met toestemming opnieuw gepubliceerd.
Op 30 oktober ondertekende president Trump de Empowering Olympic, Paralympic and Amateur Athletes Act, een wet die nieuwe waarborgen en bevoegdheden instelt om Amerikaanse amateursporters tegen misbruik te beschermen. Misbruik van sporters is een onderwerp dat veel aandacht krijgt van het Congres sinds het schandaal rond Larry Nassar en USA Gymnastics in 2017 de amateursportwereld op zijn kop zette, in navolging van verschillende andere spraakmakende zaken in de universiteits- en jeugdsport. De Empowering Athletes Act bouwt voort op de Protecting Young Victims from Sexual Abuse and Safe Sport Authorization Act van 2017 (SafeSport Act), die het United States Center for SafeSport oprichtte als een onafhankelijk onderzoeksorgaan dat tot taak heeft misbruik in de amateursportwereld te bestrijden. Dit nieuwste wetsvoorstel duidt op een actievere aanpak door het Congres, in die zin dat het nieuwe federale bevoegdheden over de institutionele machtsstructuren in de amateursport vastlegt door bepaalde hervormingen op te leggen die bedoeld zijn om de stem van atleten te versterken, toezicht door het Congres op te leggen en de broodnodige financiering te genereren voor het Center for SafeSport om als krachtige onderzoeksinstantie te kunnen functioneren. De amateursportgemeenschap heeft deze hervormingen grotendeels met open armen ontvangen, maar het is nog te vroeg om te zeggen of de nieuwe wet het juiste evenwicht vindt tussen federaal toezicht en federale bemoeizucht.
Voortbouwen op SafeSport
Het Amerikaanse Center for SafeSport is een centrale autoriteit die bevoegd is voor meldingen van misbruik en wangedrag in de gemeenschappen van het Amerikaanse Olympisch en Paralympisch Comité (USOPC) en de nationale bestuursorganen (NGB) en paralympische sportorganisaties (PSO) die individuele amateursporten in de Verenigde Staten vertegenwoordigen. In geval van seksueel misbruik of wangedrag is de jurisdictie van het Centrum exclusief, zodat geen van deze Olympische of Paralympische organisaties bevoegd is om seksueel wangedrag in hun eigen gelederen te onderzoeken. Daarnaast biedt het Centrum educatieve middelen voor sportorganisaties op alle niveaus, waaronder richtlijnen voor het identificeren, onderzoeken en bestrijden van alle vormen van misbruik. Naast de oprichting van het centrum legt de SafeSport Act ook aanzienlijke toezichts- en rapportagevereisten op aan NGB- en PSO-lidorganisaties, waarbij deze organisaties verplicht worden om positieve maatregelen te nemen ter bestrijding van misbruik van atleten op grassrootsniveau door middel van verplichte voorlichting en interne nalevingsmaatregelen. Sinds de oprichting in 2017 heeft het centrum al een grote impact gehad op de veiligheid van amateuratleten. Alleen al in de afgelopen drie jaar heeft het centrum meer dan 6000 klachten over misbruik formeel onderzocht en meer dan 600 daders gestraft.
Het onderzoek van het centrum is echter zowel uitgebreid als duur. Als onderdeel van zijn mandaat fungeert het centrum als nationaal meldpunt voor alle klachten over seksueel, emotioneel en fysiek misbruik in de amateursportwereld, evenals pesten, intimidatie en ontgroening in honderdduizenden amateursportorganisaties. Ondanks zijn gedurfde en cruciale doelstelling voorzag de SafeSport Act het centrum niet in enige vorm van federale financiering om de opdracht van het Congres uit te voeren. In plaats daarvan wordt het centrum sinds zijn oprichting gefinancierd door onbepaalde donaties van het USOPC en verschillende NGB's, die zelf geen directe financiering van het congres ontvangen. Aangezien het centrum duizenden klachten per jaar ontvangt en het aantal klachten exponentieel lijkt toe te nemen, stond het beperkte team van onderzoekers van het centrum voor de uitdagende taak om zaken tijdig op te lossen zonder in te boeten aan de kwaliteit of grondigheid van hun onderzoeken. Het werd duidelijk
dat er meer middelen nodig waren om misbruik in de amateursport effectief te onderzoeken en te vervolgen. Dit betekende dat het Centrum meer financiële middelen moest krijgen en een breder onderzoeksopdracht moest krijgen. De Empowering Athletes Act is bedoeld om beide te realiseren.
Een gedurfde nieuwe agenda
De Empowering Athletes Act heeft tot doel de doeltreffendheid van het Centrum te vergroten, strenger toezicht uit te oefenen op het USOPC en de NGB's, en atleten meer zeggenschap te geven in het bestuur van de amateursport.
Ten eerste is de wet bedoeld om de financieringsproblemen van het centrum aan te pakken, die grotendeels zijn ontstaan als gevolg van het succes van het centrum. Het zou onjuist zijn om te zeggen dat de wet financiering verstrekt aan het Center for SafeSport, aangezien de wet zelf geen enkele federale dollar aan het centrum toewijst. In plaats daarvan legt de wet de USOPC de verplichting op om vanaf 2021 jaarlijks ten minste 20 miljoen dollar aan subsidies aan het centrum te verstrekken.
Deze verandering zal leiden tot een aanzienlijke – en verplichte – toezegging van het USOPC, dat in 2019 7,5 miljoen dollar aan het Centrum heeft bijgedragen en in 2020 11,5 miljoen dollar. Het USOPC, dat zelf geen federale middelen ontvangt, zal een beroep doen op meer steun van individuele NGB's om de grens van 20 miljoen dollar te halen – een hele opgave voor organisaties die financieel zijn gedecimeerd door de annulering van de Olympische Spelen van 2020 in Tokio, waardoor ze onder druk staan om hun bijdragen te verhogen boven de 2,05 miljoen dollar die ze in 2019 aan het centrum hebben gedoneerd.
De noodzaak van nieuwe financiering versterkt het onderzoekscapaciteit van het Centrum en stelt het tegelijkertijd in staat om te voldoen aan nieuwe audit- en rapportagevereisten die door het Congres zijn opgelegd in het kader van zijn uitgebreide nieuwe toezichthoudende rol. Met name sectie 8 van de wet vereist dat het Centrum jaarlijks SafeSport-nalevingsaudits uitvoert bij elke NGB in het land en bij het USOPC. Deze rapporten worden ter beoordeling aan het Congres voorgelegd.
De controle door het Congres van de jaarlijkse audits van het Centrum maakt deel uit van de uitgebreide uitbreiding van het toezicht door het Congres waarin de wet voorziet, waarvan een deel rechtstreeks door het Congres zal worden uitgevoerd. Sectie XI van de wet voorziet in de oprichting van een 16-koppige congrescommissie, de "Commission on the State of the U.S. Olympics and Paralympics" (Commissie voor de toestand van de Olympische en Paralympische Spelen in de VS), die tot taak heeft een negen maanden durende evaluatie uit te voeren van het USOPC en al zijn activiteiten, met inbegrip van hervormingen op het gebied van misbruik van atleten, diversiteitsinitiatieven en zelfs commerciële licentieovereenkomsten. Daarnaast zal de commissie verslag uitbrengen over de doeltreffendheid van de maatregelen van de afzonderlijke NGB's om de veiligheid van atleten te waarborgen. Van cruciaal belang is dat het Congres de commissie volledige dagvaardingsbevoegdheid heeft gegeven om dit onderzoek uit te voeren, waarvan de resultaten openbaar zullen worden gemaakt.
De wet gaat verder dan alleen het rapporteren en analyseren van de inspanningen van het USOPC en verschillende NGB's – hij heeft ook een uitvoerende kracht. Artikel 5 van de wet geeft het Congres de bevoegdheid om de raad van bestuur van het USOPC rechtstreeks te ontbinden en zelfs de federale erkenning van individuele NGB's te beëindigen. Deze specifieke uiting van de bevoegdheid van het Congres vormt een hoogtepunt in het federale toezicht op de amateursport. Deze ingrijpende verandering zal door hervormers worden toegejuicht, hoewel het risico bestaat dat critici de nieuwe actieve rol van het Congres beschouwen als een politisering van de missie van de Olympische/Paralympische Spelen en de amateursport in het algemeen.
Vanuit het oogpunt van bestuur legt de wet verschillende nieuwe structurele voorschriften op aan het USOPC en individuele NGB's om de stem van atleten in beide instanties meer gewicht te geven. Artikel 5 van de wet schrijft voor dat de besturen en commissies van het USOPC en de NGB's voor ten minste 33 % uit atleten moeten bestaan. Bovendien verplicht de wet het USOPC en de NGB's om een beleid tegen vergeldingsmaatregelen in te voeren ter bescherming van klokkenluiders, die meestal zelf atleten of voormalige atleten zijn.
Mogelijke obstakels
De Empowering Athletes Act wordt alom geprezen door de amateuratletiekwereld, die deze wet ziet als een belangrijke stap voor de empowerment van atleten en institutionele verantwoordingsplicht. Een onbedoeld gevolg van de wet zou echter een koele ontvangst kunnen zijn door het Internationaal Olympisch Comité (IOC), de internationale organisatie die de Olympische Spelen organiseert. Het IOC eist volledige onafhankelijkheid van zijn nationale olympische comités (NOC's) (zoals het USOPC), waarbij regel 28.9 van zijn handvest het mogelijk maakt om de erkenning van een NOC in te trekken wanneer overheidsmaatregelen "de activiteiten van het NOC of het vormen of uiten van zijn wil belemmeren". Deze bepaling is bedoeld om de autonomie van de atletiek te behouden door een scheiding aan te brengen tussen de nationale politiek en de amateursport, die in verkeerde handen zou kunnen worden gebruikt als instrument voor politieke agenda's.
De afgelopen jaren heeft het IOC zijn mandaat van 'autonomie' agressief nagestreefd, met name door het NOC van India in 2012 en dat van Koeweit in 2015 te schorsen – in beide gevallen als reactie op vermeende overheidsbemoeienis na binnenlandse wetgevende maatregelen. Onlangs uitte het IOC zijn bezorgdheid in Italië nadat het Italiaanse parlement de financiële autonomie van het NOC had ingeperkt in de aanloop naar de Olympische Winterspelen van 2026.
Ondanks het agressieve optreden van het IOC tegen de autonomie van de NOC's, is het echter hoogst onwaarschijnlijk dat het IOC dergelijke maatregelen zou nemen naar aanleiding van de goedkeuring van de Empowering Athletes Act. In tegenstelling tot de maatregelen van de regeringen in Koeweit, India en Italië, is de Empowering Athletes Act bijna uitsluitend gericht op de veiligheid van atleten, die volgens de opstellers ervan alleen kan worden gerealiseerd door middel van meer federaal toezicht. Gezien deze prijzenswaardige intentie, en niet te vergeten de omvang van de Amerikaanse omroep- en reclamemarkt en de impact daarvan op de Olympische inkomsten van het IOC, lijkt het hoogst onwaarschijnlijk dat het IOC maatregelen zou nemen die de deelname van het Amerikaanse Olympische team op basis van deze wetgeving zouden beperken.
In plaats daarvan kan men verwachten dat het IOC de krachtige aanpak van de Empowering Athlete Act op het gebied van de veiligheid van atleten zal accepteren en dat de wet structurele veranderingen teweeg zal brengen in het USOPC en de NGB's in de hele Verenigde Staten. De hervormingen van de wet, met inbegrip van de financieringsvereisten, zullen niet gemakkelijk te realiseren zijn, maar het wetsvoorstel duidt op een belangrijke verschuiving in de verantwoordingsplicht, wat een positief teken is voor de amateuratletiekgemeenschap en de Olympische beweging in het algemeen.