New York beëindigt Telehealth Waivers; geeft nieuwe Medicaid richtlijnen uit

Opmerking: We willen coauteur Caitlin Otis, zomermedewerker, bedanken voor haar bijdrage aan dit bericht.

De noodvrijstellingen voor telezorg in New York zijn verstreken, volgens een aankondigingvan 25 juni 2021 van het kantoor van gouverneur Andrew Cuomo, waarin wordt verklaard dat de vrijstellingen (vervat in Executive Orders 202 tot en met 202.11 en 205 tot en met 205.3) niet langer nodig zijn. Gelijktijdig met de aankondiging van de gouverneur heeft het New York State Department of Health een leidraadgepubliceerd over de voortgezette dekking van telegezondheidsdiensten door het New York Medicaid-programma gedurende de federale noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid (PHE). De richtlijn is bedoeld om Medicaid-zorgverleners in staat te stellen om gedurende de resterende periode van de federale PHE gebruik te blijven maken van telegeneeskunde en digitale gezondheidszorg voor het verlenen van gezondheidsdiensten. De richtlijn blijft van kracht totdat de federale PHE afloopt of het ministerie van Volksgezondheid permanente Medicaid-regels voor telegezondheidszorg uitvaardigt, afhankelijk van wat zich het eerst voordoet. De richtlijn kan ook een voorproefje zijn van aanvullende richtlijnen die in de nabije toekomst zullen worden uitgevaardigd met betrekking tot telegezondheidszorg in de staat New York buiten het Medicaid-programma om.

Dit artikel bespreekt de vijf belangrijkste punten uit de richtlijnen voor telezorg van Medicaid in New York.

1. Omvang van telegezondheidsdiensten

• Definitie van telezorg: De term telezorg wordt in brede zin gedefinieerd als "het gebruik van elektronische informatie- en communicatietechnologieën om op afstand gezondheidszorg te verlenen aan patiënten". Telezorgdiensten die door Medicaid worden gedekt, omvatten beoordeling, diagnose, consultatie, behandeling, voorlichting, zorgbeheer en/of zelfmanagement van een Medicaid-patiënt. Tijdens de PHE omvat "telegezondheidszorg" telefonische consulten, telegeneeskunde, opslag en doorsturen, en patiëntmonitoring op afstand. In de richtlijn wordt de term "telegeneeskunde" gebruikt om tweerichtingscommunicatie via audiovisuele middelen aan te duiden.
• Beperkingen voor de locatie van herkomst: De locatie van herkomst is de plaats waar de Medicaid-patiënt zich bevindt op het moment dat hij/zij gezondheidszorg ontvangt via telezorg. Tijdens de PHE kan de locatie van herkomst elke plaats zijn waar het lid zich bevindt, inclusief zijn/haar woning.
• Beperkingen voor externe locaties: Een externe locatie is de locatie waar de telezorgverlener zich bevindt terwijl hij gezondheidszorg verleent via telezorg. Tijdens de PHE komt elke locatie binnen de vijftig staten van de Verenigde Staten of de Amerikaanse territoria in aanmerking als externe locatie voor leverings- en betalingsdoeleinden. Dit omvat ook federaal erkende gezondheidscentra en de woningen van zorgverleners.

2. Uitbreiding van het aantal in aanmerking komende aanbieders

Tijdens de PHE komt elke zorgverlener die bevoegd is om Medicaid-declareerbare diensten te verlenen, in aanmerking om diensten te verlenen via telezorg, mits de diensten geschikt zijn voor telezorg en binnen het werkterrein van de zorgverlener vallen. Zorgverleners moeten bij het verlenen van zorg op afstand nog steeds voldoen aan de HIPAA en alle andere relevante privacy- en veiligheidswetten.

3. Toestemming en opname

Zorgverleners moeten de identiteit van de patiënt bevestigen en de patiënt basisinformatie verstrekken over de diensten die de patiënt via telezorg zal ontvangen. De patiënt hoeft geen schriftelijke toestemming te geven voor telezorgdiensten, maar als mondelinge toestemming wordt gegeven, moet de zorgverlener dit in het medisch dossier vastleggen. Zorgverleners mogen telezorgsessies niet opnemen zonder toestemming van de patiënt.

4. Factureringsregels voor telefonische (alleen audio), asynchrone en patiëntmonitoring op afstand

Het Medicaid-programma dekt telefonische diensten tijdens de federale PHE. Telefonische dienstverlening is "tweerichtingscommunicatie via elektronische audio om diensten te verlenen aan een patiënt op een oorspronkelijke locatie door een telezorgverlener op een afgelegen locatie". De richtlijn bevat gedetailleerde factureringsinstructies en een tabel van twee pagina's met een gedetailleerde beschrijving van de facturerings- en coderingsregels, samen met modificatoren, voor telefonische diensten. De richtlijn breidt ook eerdere regels voor facturering en dekking van tweeweg audiovisuele communicatie, opslag en doorsturen, en patiëntbewaking op afstand uit en werkt deze verder uit.

5. Speciale programma-eisen blijven van toepassing

Het Medicaid-richtlijndocument is van toepassing op alle Medicaid-zorgverleners die onder het Medicaid FFS-programma en Medicaid managed care plan-contracten vallen. Andere overheidsinstanties hebben echter ook hun eigen richtlijnen voor telezorgnormen en -praktijken uitgevaardigd. Als een zorgverlener vanwege zijn specialisatie onderworpen is aan een vergunning of registratie bij een van deze instanties, zijn naast de Medicaid-vergoedingsregels ook die regels van toepassing. Het Bureau voor Geestelijke Gezondheid, het Bureau voor Mensen met Ontwikkelingsstoornissen, het Bureau voor Verslavingszorg en -ondersteuning en het Bureau voor Kinder- en Gezinszorg hebben hun eigen richtlijnen en voorschriften uitgegeven. Zorgverleners dienen deze zorgvuldig door te nemen.

Meer weten?

• Vijf taken voor telegeneeskundebedrijven voordat de noodtoestand voor de volksgezondheid voorbij is
• OIG heeft zeven (ja, zeven!) verschillende nationale telegeneeskunde-audits
• Onderzoek naar wetgeving inzake commerciële verzekeringen voor telegezondheidszorg in 50 staten

Voor meer informatie over telegeneeskunde, telegezondheidszorg, virtuele zorg, patiëntenbewaking op afstand, digitale gezondheid en andere innovaties in de gezondheidszorg, waaronder het team, publicaties en ervaringen van vertegenwoordigers, gaat u naar Foley's Team telegeneeskunde & digitale gezondheid.