Non-concurrentiebedingen opstellen in een veranderend regelgevend landschap
Zoals onze lezers weten, hebben we de aanhoudende trend gevolgd van het beperken van niet-concurrentiebedingen door verschillende staten en de federale overheid, waaronder de FTC en het NLRB. Sommige staten - met name Californië - hebben zelfs een breed verbod op niet-concurrentiebedingen uitgevaardigd.
Deze contracten, die gebruikelijk zijn in verschillende bedrijfstakken, worden steeds nauwkeuriger onderzocht en beperkt, zelfs in staten die lang beschouwd werden als paradijzen voor commerciële overeenkomsten, om ervoor te zorgen dat ze op maat gemaakt zijn en redelijkerwijs nodig zijn om de legitieme zakelijke belangen van werkgevers te beschermen.
Voor werkgevers die niet-concurrentiebedingen in hun arbeidsovereenkomsten willen opnemen, is het belangrijker dan ooit om het veranderende juridische landschap en de behoefte aan precisie te begrijpen.
Van oudsher waren niet-concurrentiebedingen bedoeld om eigendomsinformatie, handelsgeheimen en klantrelaties te beschermen. Hoewel deze belangrijke belangen blijven bestaan, is het gebruik ervan in verschillende bedrijfstakken en functies uitgebreid, waardoor bezorgdheid is ontstaan over mogelijk misbruik en beperkingen op de mobiliteit van werknemers. De afdwingbaarheid van niet-concurrentiebedingen kan aanzienlijk verschillen van staat tot staat. In de staten waar niet-concurrentiebedingen niet verboden zijn, zijn er echter een aantal gemeenschappelijke thema's waarmee over het algemeen rekening wordt gehouden bij het bepalen of een beperking afdwingbaar is. Om ervoor te zorgen dat overeenkomsten met een niet-concurrentiebeding aan de wettelijke normen voldoen en hun beoogde doel dienen zonder werknemers onnodig te beperken, raden we werkgevers aan de volgende belangrijke factoren in overweging te nemen:
- Legitieme zakelijke belangen: Werkgevers moeten niet-concurrentiebedingen opstellen om echte zakelijke belangen te beschermen. Deze kunnen bestaan uit het beschermen van handelsgeheimen, eigendomsinformatie, klantenrelaties of investeringen in gespecialiseerde werknemersopleidingen. Werkgevers moeten deze belangen afbakenen om de noodzaak van de overeenkomst te rechtvaardigen. Meer dan ooit moeten werkgevers overwegen of hun legitieme zakelijke belangen voldoende worden beschermd door minder zware overeenkomsten, zoals niet-wervingsovereenkomsten (voor zowel werknemers als klanten/cliënten) en geheimhoudings- en vertrouwelijkheidsbepalingen. Als werkgevers verschillende beperkende overeenkomsten in hun contracten opnemen, moeten ze specifieke of unieke belangen identificeren die hun niet-concurrentiebedingen essentieel beschermen.
- Strikte afstemming: Werkgevers moeten de reikwijdte van niet-concurrentiebedingen nauwkeurig afstemmen om specifieke bedrijfsbelangen te beschermen zonder de mogelijkheid van een werknemer om ander werk te zoeken onnodig te beperken. Algemene beperkingen die van toepassing zijn op zeer uiteenlopende bedrijfstakken kunnen aan een strenger onderzoek worden onderworpen en als niet-afdwingbaar worden beschouwd.
- Geografische en temporele beperkingen: Overeenkomsten met een niet-concurrentiebeding moeten redelijke geografische beperkingen en tijdslimieten bevatten. Deze beperkingen moeten rechtstreeks verband houden met de legitieme zakelijke belangen van de werkgever en moeten het concurrentielandschap van de bedrijfstak en de locaties waar de werkgever daadwerkelijk zaken doet of actief van plan is zaken te doen, weerspiegelen. Te expansieve beperkingen kunnen als onredelijk en niet-afdwingbaar worden beschouwd.
- Tegenprestatie en eerlijkheid: Een niet-concurrentiebeding moet door beide partijen vrijwillig worden aangegaan en moet ondersteund worden door een adequate tegenprestatie. Werknemers moeten iets van waarde ontvangen in ruil voor het akkoord gaan met de beperkingen, zoals werkgelegenheidskansen, gespecialiseerde training of toegang tot eigendomsinformatie. Werkgevers moeten in gedachten houden dat niet-concurrentieovereenkomsten die ondertekend zijn door bestaande werknemers niet altijd afdwingbaar zijn en dat sommige staten vereisen dat de bestaande werknemer een betekenisvolle nieuwe tegenprestatie ontvangt, waaronder een belangrijke verhoging in functie of toekenning van aandelen.
- Herziening en herziening: Werkgevers moeten niet-concurrentieovereenkomsten regelmatig herzien en bijwerken om ervoor te zorgen dat ze relevant blijven en voldoen aan de veranderende wettelijke normen. Veranderingen in bedrijfspraktijken, industriële regelgeving of gerechtelijke uitspraken kunnen aanpassingen aan de voorwaarden van deze overeenkomsten noodzakelijk maken.
- Juridisch advies: Gezien de complexiteit en variabiliteit van niet-concurrentiewetten in verschillende rechtsgebieden, is het raadzaam juridisch advies in te winnen bij het opstellen of afdwingen van deze overeenkomsten. Onze ervaren advocaten kunnen waardevolle adviezen geven over de naleving van staats- en federale regelgeving en helpen het risico op rechtszaken te beperken.
In het licht van het toegenomen toezicht van wetgevers en regelgevende instanties en de complexe lappendeken van overheidsinstanties die dit rechtsgebied regelen, moeten werkgevers het gebruik van niet-concurrentieovereenkomsten oordeelkundig benaderen. Door de noodzaak, reikwijdte en billijkheid van deze contracten zorgvuldig af te wegen, kunnen werkgevers hun legitieme zakelijke belangen beschermen en tegelijkertijd de rechten en mobiliteit van hun werknemers respecteren en een evenwichtig en billijk arbeidslandschap bevorderen.
