Nu duurzaamheid steeds meer wordt geïntegreerd in de bedrijfsstrategie, staan transparantie en verantwoordelijkheid in de toeleveringsketen hoog op de agenda. Leveranciers en verkopers zijn cruciale partners in de dagelijkse bedrijfsvoering, en hun duurzaamheid, inkoop en onderleveranciers spelen een belangrijke rol in de algehele duurzaamheids- en sociale beoordeling van een bedrijf. Het toenemende belang van milieu- en sociale rapportage betekent dat bedrijven ervoor moeten zorgen dat ze zowel over de capaciteiten beschikken om naleving te controleren en verantwoordingsplicht te waarborgen, als over de contractuele en wettelijke rechten om dit van hun leveranciers te eisen. De tijd dat men vertrouwde op verklaringen en garanties om naleving van de toeleveringsketen te waarborgen, lijkt voorbij te zijn. Deze voorwaarden worden nu aangevuld met complexere contractuele verplichtingen op het gebied van auditing en rapportage. Deze voorwaarden bieden bedrijven verschillende niveaus van toegang tot en inzicht in leveranciers, terwijl tegelijkertijd de noodzaak om de vertrouwelijke en eigendomsinformatie van leveranciers te beschermen in evenwicht wordt gehouden.
De noodzaak van transparantie in de toeleveringsketen en gemoderniseerde contracten wordt benadrukt door de toename van goedgekeurde en voorgestelde regelgevingskaders voor de toeleveringsketen. Van regelgeving inzake dwangarbeid tot voorgestelde richtlijnen voor zorgvuldigheid, bedrijven moeten nu hun standaardcontractvoorwaarden aanpassen om rekening te houden met de toekomstige verplichtingen op het gebied van transparantie, verantwoordingsplicht en rapportage in de toeleveringsketen. Dit kan alles omvatten, van toegang tot fysieke activiteiten voor arbeidsgerelateerde audits tot het openbaar maken van informatie over duurzame inkoop. De evolutie van activiteiten, processen en producten zal waarschijnlijk ook leiden tot een evolutie van het soort leveranciers en hun vestigingsplaatsen. Dit zal op zijn beurt nieuwe behoeften creëren bij bedrijven om interne en externe systemen op te zetten voor het monitoren van de toeleveringsketen en de naleving van de regels binnen die regio's en sectoren.
De Verenigde Naties hebben eerder een Supply Chain Sustainability Guide gepubliceerd om bedrijven te helpen bij het controleren en verbeteren van hun toeleveringsketens. De richtlijnen leggen de nadruk op praktijken die bedrijven mogelijk al toepassen, zoals het definiëren van verwachtingen en het controleren van de naleving in hun toeleveringsketens. Bedrijven kunnen ook hun standaardcontracten controleren en herzien om te bepalen welke bepalingen ze kunnen gebruiken voor rapportage en monitoring, en welke voorwaarden moeten worden bijgewerkt om rekening te houden met hun veranderende behoeften op het gebied van transparantie in de toeleveringsketen.
