Wat elke multinational moet weten over ... de nieuwe staal- en aluminiumtarieven (deel I)

Wat heeft president Trump aangekondigd?

Op 10 februari 2025 ondertekende president Trump proclamaties met de titels 'Aanpassing van de invoer van staal in de Verenigde Staten' en 'Aanpassing van de invoer van aluminium in de Verenigde Staten'. De proclamaties hebben betrekking op zowel staal- als aluminiumtarieven, die zullen worden verhoogd tot een vast percentage van 25 procent. In het bijzonder worden in de staal- en aluminiumproclamaties de volgende tariefbeginselen vastgelegd:

• De aluminiumtarieven uit hoofde van artikel 232, die de regering-Trump tijdens haar eerste ambtstermijn heeft ingesteld, worden verhoogd van 10 procent naar 25 procent.
• De staaltarieven van sectie 232, die al waren vastgesteld op 25 procent, maar die aanzienlijke uitzonderingen bevatten voor de meeste belangrijke bronnen van staalproducten, waaronder staal uit Brazilië, Canada en Zuid-Korea, zullen worden toegepast "zonder uitzonderingen of vrijstellingen".
• Alle productspecifieke vrijstellingen die waren verleend op grond van de eerdere tarieven van artikel 232 worden opgeheven.
• De verklaringen inzake staal en aluminium zijn niet alleen van toepassing op producten die eerder zijn genoemd in Verklaring 9705 (2018) en Verklaring 9980 (2020), maar ook op aanvullende afgeleide staalproducten en afgeleide aluminiumproducten die zijn genoemd in de bijlagen bij de verklaringen (Bijlage – staal; Bijlage – aluminium).
• De Verenigde Staten zullen een procedure instellen waarmee Amerikaanse brancheorganisaties en Amerikaanse producenten van staal en aluminium kunnen verzoeken om andere afgeleide producten aan de bijlagen toe te voegen.
• De staal- en aluminiumproclamaties bevatten alleen vrijstellingen voor afgeleide staalproducten die in de Verenigde Staten zijn "gesmolten en gegoten" en afgeleide aluminiumproducten die in de Verenigde Staten zijn "gesmolten en gegoten", om de invoer van minimaal bewerkte metalen uit andere landen die de eerdere tarieven omzeilen, te beteugelen. Met andere woorden, afgeleide producten die zijn vervaardigd uit staal en aluminium van oorsprong uit de Verenigde Staten, die vervolgens in het buitenland zijn verwerkt tot een afgeleid product, zouden worden vrijgesteld van de nieuwe tarieven van 25 procent.

Het zal even duren voordat de volledige impact van deze tarieven op de markt merkbaar wordt. Niettemin hebben de aankondigingen voor grote onrust gezorgd in de productiesector. Om bedrijven te helpen de mogelijke impact van deze nieuwe tarieven in kaart te brengen, behandelt dit artikel de belangrijkste vragen voor de meeste grote importeurs van aluminium en staal. Vervolgens worden enkele strategieën aangereikt voor bedrijven die tariefgerelateerde risico's willen beheersen, onder meer door hun toeleveringsketens te versterken en contractuele flexibiliteit in te bouwen.

Wij verwachten dat dit slechts het begin is van een internationale handelsoorlog en niet het laatste schot. Opvallend is dat een functionaris van het Witte Huis na de bekendmaking van de maatregelen voor staal en aluminium heeft bevestigd dat deze tarieven bovenop andere tarieven komen. Als bijvoorbeeld de momenteel opgeschorte verhoging van 25 procent van de tarieven voor Canada en Mexico wordt doorgevoerd, dan worden er nieuwe tarieven van 50 procent geheven op de invoer van Canadees en Mexicaans aluminium en staal.

Wat zijn de belangrijkste open vragen en onduidelijkheden in de aankondiging?

• Welke producten vallen onder de maatregel? De presidentiële proclamatie heeft een breed toepassingsgebied en omvat alle basisvormen van staal en aluminium. Naast staal- en aluminiumproducten die onder de eerdere Section 232-heffingen vallen, bevatten de proclamaties bijlagen met afgeleide staal- en aluminiumproducten.
• Hoe ver strekt de proclamatie zich stroomafwaarts uit? De dekking strekt zich uit tot talrijke stroomafwaartse producten, zoals buizen, pijpen en aluminium extrusies. De volledige lijst van afgeleide producten die onder de proclamaties vallen, is opgenomen in de bijlagen.
• Hoe verhoudt zich dit tot de eerdere Section 232-heffingen die tijdens de eerste ambtstermijn van president Trump zijn opgelegd? Het effect van de staal- en aluminiumproclamaties is dat de eerdere Section 232-heffingen – inclusief alle vrijstellingen en onderhandelde alternatieve quotaregelingen – in principe worden vervangen door nieuwe, uniforme heffingen onder de huidige proclamaties, inclusief de grotere reeks producten die in de bijlagen worden genoemd. Dit heeft tot gevolg dat zowel het toepassingsgebied van de eerdere heffingen wordt verbreed als dat deze worden uitgebreid tot landen die alternatieve maatregelen hadden onderhandeld voor de eerdere Section 232-tarieven, bijvoorbeeld door quota op te leggen voor de uitvoer van staal en aluminium naar de Verenigde Staten in ruil voor het schrappen van de tarieven. De proclamaties schrappen ook alle productspecifieke vrijstellingen die onder zowel de vorige regering-Trump als de regering-Biden waren toegekend. De proclamaties betekenen dus een nivellering van de vroegere tarieven uit hoofde van artikel 232, waardoor alles wordt gebracht op een uniform tarief van 25 procent voor alle landen en voor alle producten.
• Hoe zit het met de Section 301-heffingen? De Section 301-heffingen die van toepassing zijn op producten van Chinese oorsprong blijven volledig van kracht. Aangezien deze tarieven (die onlangs met nog eens 10 procent zijn verhoogd) in principe van toepassing zijn op alle invoer uit China, inclusief aluminium- en staalproducten, komen de nieuwe aluminium- en staaltarieven bovenop de Section 301-heffingen. Er kunnen dus invoerrechten van wel 60 procent gelden voor Chinees aluminium en staal, bovenop de normale tarieven van hoofdstuk 1-97 van het Harmonized Tariff Schedule of the United States (HTSUS), die over het algemeen van toepassing zijn op invoer uit alle landen.
• Hoe zit het met alle antidumping- en compenserende rechten op verschillende staal- en aluminiumproducten? Naast sectie 232, sectie 301 en standaardrechten uit hoofdstuk 1-97, zouden in situaties waarin antidumping- of compenserende rechten op staal- of aluminiumproducten van toepassing zijn, ook deze rechten worden toegevoegd. Aangezien antidumping- en compenserende rechten worden opgelegd aan producten uit een bepaald land of bepaalde landen, hangt de analyse of dergelijke aanvullende rechten verschuldigd zijn voor de invoer van staal en aluminium af van het land in kwestie en van de vraag of het ingevoerde product binnen het schriftelijke toepassingsgebied van de antidumping- en compenserende rechten valt. Maar vanwege het grote aantal antidumping- en compenserende rechten zal een aanzienlijk aantal producten ook onder deze tarieven vallen. Het is dan ook van essentieel belang dat importeurs van staal en aluminium zorgvuldig nagaan of dergelijke rechten van toepassing kunnen zijn op hun staal- en aluminiumproducten.
• Zou de USMCA ons in staat stellen deze rechten te vermijden door eerst in Canada of Mexico te importeren? Het louter doorvoeren van producten via een derde land, zoals Canada of Mexico, verandert niets aan de tarieven die op dat product moeten worden betaald als het uiteindelijk het douanegebied van de VS binnenkomt. Bovendien leggen de staal- en aluminiumproclamaties een nieuwe Amerikaanse smelt- en gietvereiste voor staal en een smeltvereiste voor aluminium op om aanspraak te kunnen maken op een vrijstelling van de tarieven van sectie 232.
• Kunnen we de tarieven vermijden door het staal en aluminium vóór invoer in beperkte mate te verwerken? Dit hangt ervan af of de verwerking voldoende is om het product uit de HTS-classificaties te halen die zijn opgenomen in de bijlagen van afgeleide staal-/aluminiumproducten.
• Zullen de handelsrechtbanken deze maatregel waarschijnlijk vernietigen? Tegen de invoering van tarieven op aluminium en staal op grond van artikel 232 tijdens de eerste regering-Trump werd beroep aangetekend bij zowel het Court of International Trade als het Court of Appeals for the Federal Circuit. Het eindresultaat was dat het eerdere gebruik van artikel 232 om op grond van nationale veiligheid tarieven in te voeren ter bescherming van de Amerikaanse aluminium- en staalindustrie werd bekrachtigd. Hoewel het waarschijnlijk is dat de nieuwe proclamaties zullen worden aangevochten, zullen deze precedenten het moeilijk maken om een dergelijke aanvechting te laten slagen.
• Zijn deze speciale tarieven niet in strijd met de WTO-overeenkomsten? De WTO-overeenkomsten bieden geen vrijstelling van deze tarieven voor importeurs van staal en aluminium. Verschillende landen hebben al een klacht ingediend bij de WTO of hebben aangegeven dat ze dat binnenkort zullen doen. Maar het geschillenbeslechtingsproces van de WTO is de afgelopen jaren feitelijk tot stilstand gekomen, omdat meerdere Amerikaanse regeringen de benoeming van panelleden voor de beroepsinstantie van de WTO, de laatste fase van elke geschillenbeslechting, hebben geblokkeerd. Bovendien duurt het jaren voordat een geschillenbeslechting door de WTO is afgerond.
• Zullen belangrijke importerende landen onderhandelen over een oplossing voor deze tarieven? Het is waarschijnlijk dat ze dat zullen proberen. Australië heeft al aangegeven dat het zal onderhandelen over een alternatief voor de invoering van de tarieven. Australië wordt gezien als beter gepositioneerd dan de meeste landen voor een dergelijke oplossing, omdat het een handelstekort heeft met de Verenigde Staten, terwijl andere belangrijke exporteurs van staal en aluminium naar de Verenigde Staten een handelsoverschot hebben. Dat gezegd hebbende, zou het niet logisch zijn om de eerdere afspraken ongedaan te maken door de nieuwe invoering van aluminium- en staaltarieven, als het einddoel was om iets soortgelijks weer in te voeren. Omdat de Amerikaanse aluminium- en staalindustrieën werden gezien als ondermijnd door eerder overeengekomen alternatieve bepalingen en door de toekenning van honderden productspecifieke vrijstellingen, wordt verwacht dat onderhandelde alternatieven voor de tarieven deze keer veel moeilijker te realiseren zullen zijn.
• Hoe krijgen we duidelijkheid over de reikwijdte van deze nieuwe tarieven? De nieuwe Section 232-tarieven treden op 12 maart 2025 in werking. Aanvullende informatie, waaronder de onlangs gepubliceerde bijlagen, moet worden bekeken om deze tarieven correct te kunnen toepassen. We verwachten dat er verdere verduidelijking zal komen in de vorm van richtlijnen die door de Amerikaanse douane- en grensbewaking zullen worden uitgegeven.
• Zijn er nog andere handels- of tariefgerelateerde maatregelen die we in de gaten moeten houden? Ja. In een toespraak vanuit het Oval Office zei president Trump dat de tarieven op staal en aluminium "de eerste van vele" waren. Hij zei met name dat zijn internationale handelsteam de komende vier weken bijeen zou komen om mogelijke nieuwe tarieven op auto's, chips, geneesmiddelen en andere goederen te bespreken. Hij heeft al 10 procent tarieven opgelegd op importproducten van Chinese oorsprong (bovenop de bestaande Section 301-rechten uit de eerste regering-Trump, die van toepassing zijn op ongeveer de helft van alle uit China geïmporteerde goederen en tarieven tot 25 procent opleggen). Hij heeft gedreigd met tarieven tot 25 procent op alle goederen uit Canada en Mexico, die momenteel voor 30 dagen zijn opgeschort om onderhandelaars de tijd te geven een akkoord te bereiken over ongeoorloofde immigratie en illegale handel in fentanyl en andere drugs. En hij heeft gedreigd met wederzijdse tarieven, waardoor de Amerikaanse tarieven zouden stijgen voor alle producten uit landen die hogere tarieven opleggen op dezelfde goederen wanneer deze uit de Verenigde Staten worden geëxporteerd. Ten slotte heeft hij ook beloofd de Amerikaanse tarieven nog verder te verhogen voor elk land dat wraak neemt op de Amerikaanse tarieven.

Wat moet ons bedrijf doen om deze potentieel kostbare nieuwe taken het hoofd te bieden?

• Verzamel informatie over importpatronen om de kwetsbaarheid met betrekking tot tarieven te bepalen. Importeurs moeten informatie verzamelen over hun staal- en aluminiumproducten en hun importpatronen met betrekking tot die producten, om de risico's en kwetsbaarheden met betrekking tot tarieven in kaart te brengen. Het in kaart brengen van de toeleveringsketen, het proces waarbij alle leveranciers en de stroom van goederen en producten in een toeleveringsnetwerk worden gedocumenteerd, kan een belangrijk hulpmiddel zijn voor importeurs die een goed inzicht willen krijgen in hun netwerk. Een duidelijk beeld van de eigen toeleveringsketen stelt importeurs in staat om mogelijkheden voor tariefbesparingen te identificeren en proactief drukpunten aan te pakken die kwetsbaarheden veroorzaken.
• Verzamel contracten en bepaal de flexibiliteit met betrekking tot tarieven. De dynamiek van de wereldhandel vereist flexibele contracten voor de toeleveringsketen, zowel voor leveranciers als voor kopers. Het uitgangspunt is om goederen te identificeren waarvoor hoge tarieven gelden, al uw contracten aan de leverings- en verkoopzijde te verzamelen en te bepalen hoe zij omgaan met tariefgerelateerde risico's voor deze goederen. Over het algemeen vallen deze contracten, als het gaat om tariefgerelateerde risico's, in twee categorieën uiteen: (1) contracten die geen bepalingen met betrekking tot tarieven bevatten of die prijsgerelateerde bepalingen bevatten, waardoor risico's met betrekking tot tarieven indirect kunnen worden toegewezen, maar die geen echte flexibiliteit bieden om met onverwachte tariefwijzigingen om te gaan; en (2) contracten die duidelijke tariefgerelateerde bepalingen bevatten. Voor zover mogelijk wilt u in elke situatie waarin uw bedrijf tariefgerelateerde risico's draagt (in het algemeen wanneer uw bedrijf heeft ingestemd om als importeur van record op te treden), contracten in de richting van het tweede scenario brengen.
• Zoek naar manieren om contracten aan de aanbodzijde aan te passen voor flexibiliteit in de toeleveringsketen en risicodeling. Bij contracten met een vaste prijs wordt het kostenrisico doorgaans aan de verkoper toegewezen. Als tarieven de kosten verhogen, kunnen leveranciers niet eenzijdig prijsaanpassingen eisen, tenzij het contract voorziet in mechanismen voor kostendeling. Een voorbeeld van een prijsaanpassingsclausule zou als volgt kunnen luiden: De leverancier behoudt zich het recht voor om prijzen aan te passen om rekening te houden met de impact van eventuele tarieven, heffingen of soortgelijke overheidslasten die na de datum van dit voorstel worden opgelegd. Deze aanpassingen worden berekend om een eerlijke verdeling van de gestegen kosten te garanderen. De leverancier zal dergelijke aanpassingen vooraf aankondigen en documentatie verstrekken ter ondersteuning van de wijzigingen.
• Zoek naar manieren om verkoopcontracten aan te passen zodat toeslagen en prijsflexibiliteit mogelijk worden.Verkopers die zichzelf willen beschermen en meer flexibiliteit willen, moeten proberen prijsaanpassingsrechten in hun contracten op te nemen. Sommige contracten koppelen prijzen aan grondstoffenindexen, waardoor de impact van plotselinge marktveranderingen wordt beperkt. Als een leverancier tariefrisico's verwacht, kan een geïndexeerde prijsstructuur enige bescherming bieden.
• Neem procedures op om nieuwe contracten en contracten die voor verlenging in aanmerking komen regelmatig te herzien, zodat bepalingen inzake tariefflexibiliteit en tariefverdeling kunnen worden opgenomen. Door nieuwe contracten en contracten die voor verlenging in aanmerking komen regelmatig te herzien, krijgen bedrijven de kans om hun standaardvoorwaarden aan te passen en bepalingen op te nemen die kunnen leiden tot meer flexibiliteit en een gelijke tariefverdeling. Een voorbeeld van contracttaal om flexibiliteit te creëren in een omgeving waarin tarieven veranderen, zou zijn: Als er na de ondertekening van het contract nieuwe tarieven, heffingen of soortgelijke door de overheid opgelegde kosten worden ingevoerd, zullen de partijen te goeder trouw opnieuw onderhandelen over de prijzen om de impact van dergelijke kosten weer te geven.
• Zoek naar manieren om commerciële invloed te creëren om tariefgerelateerde risico's te delen. Het opleggen van extra tarieven kan voor verkopers net zo verwoestend zijn als voor kopers. Zoek naar contractuele invloedspunten met betrekking tot contractverlengingen of mogelijke uitbreiding van aankooppatronen. Overweeg om contractverlengingen naar voren te halen om termijnverlengingen te combineren met het delen van tariefgerelateerde risico's. Door deze kwesties proactief aan te pakken in supply chain-overeenkomsten, kunnen bedrijven beter omgaan met economische volatiliteit en tegelijkertijd contractuele duidelijkheid en financiële stabiliteit behouden.

Als u vragen of opmerkingen heeft over dit artikel, neem dan gerust contact op met een van de auteurs of uw Foley & Lardner advocaat. Als u in de toekomst updates wilt ontvangen over "Wat elke multinational moet weten" over het opereren in de huidige gecompliceerde internationale handelswereld, schrijf u dan in voor onze tweewekelijkse e-maillijst. Klik hier om u in te schrijven.

Om alle artikelen in onze serie "Wat elke multinational moet weten" te bekijken, klik hier.